طبیعتا علاقمه‌مندی انسان به مد و مدگرایی و گرایش روزافزون او به زیبایی و زیباتر دیده شدن نیز از میل ذاتی او به تغییر نشات می‌گیرد.میلی که این روزها با خود، تب شهرت و جلب توجه را به همراه دارد.
دکتر جعفر بای آسیب‌شناس ، با اشاره به نقش تعیین کننده برندها و موسسه‌های تولیدی لباس در علاقه‌مندی انسان و به ویژه قشر جوان جامعه به مد و زیبایی گفت: مساله برند موسسه‌های تولیدی لباس، شرایطی را برای جوانان مهیا کرده است که دنیای مدلینگ و مانکنیزم رونق یاید.
به گونه ای که این موسسه‌ها با رقابت در تولید و عرضه تولیدات متنوع خود در عرصه پوشاک توانسته‌اند توجه طیف عظیمی از جوانان را که علاقمند به این عرصه هستند به خود جلب کنند.حتی در خیلی از موارد دیده شده که برخی از آنها این حرفه را بعنوان شغل انتخاب و در آن مشغول به فعالیت هستند.
*خودنمایی عاشقان مد و مدگرایی با ژست و پست و عکس
ژست، پست و عکس ؛ آدم‌هایی که این روزها عشقشان مد و مدگرایی است و خود را صنعت کرد مد معرفی می کنند و تنها دغدغه ذهنشان خودنمایی است.
آنها مدام مدل آرایش و لباس خود را تغییر می‌دهند و سعی دارند که از جدیدترین سبک‌ها برای دیده شدن ، استفاده کنند.
*محل جولان مدلینگ‌ها
صفحات مجله‌ها ، ژورنال‌های مد و همچنین شبکه‌های مجازی به مکانی برای جلب توجه و خودنمایی افراد از طریق گذاشتن عکس های متفاوت با آرایش و لباس های متنوع تبدیل شده است.
با گسترش شبکه‌های اجتماعی و تبلیغات رسانه‌ها، شاهد مجازی شدن خاستگاه‌های مد و مدگرایی ، هستیم.
در گوشه و کنار شهرهای بزرگی چون تهران، تعدادی از آتلیه‌های عکاسی، شوها و مزون‌های لباس ، آرایشگاه‌های زنانه و در برخی موارد مردانه نیز به صورت زیرزمینی در زمینه ترویج و تبلیغ مد فعالیت می‌کنند.
بعضی از این آتلیه‌ها با شبکه‌های اجتماعی و فضاهای مجازی ارتباط تنگانتنگ دارند و به انتشار عکس های افراد می‌پردازند، تا آنجا که انتشار عکس های شخصی افراد در برخی موارد با رضایت شخص و یا در بیشتر اوقات بدون اطلاع او صورت می‌گیرد.
*معضل بیکاری و مدلینگ
با گرایش روز افزون در جامعه به مد و مدگرایی با این مساله مواجه می‌شویم که چرا بیشتر طرفداران مد، جوانان هستند و این مساله خود به معضل قدیمی بیکاری اشاره دارد.
جوانان بیکاری که به ناچار یا دلخواه به سمت شغل و حرفه‌ای به نام مدلینگ و مانکنزیم که در جامعه رواج پیدا کرده است می‌روند.
دکتر جعفربای، درباره بیکاری بعنوان یکی از مهمترین عوامل گرایش جوانان به مد و مدگرایی گفت: بیکاری به عنوان یکی از پدیده‌های تلخ اجتماعی با اینگونه فعالیت‌ها در عرصه مد و مدگرایی پوشش داده می‌شود و بعنوان منبع درآمدی برای رفع نیازهای اقتصادی گروهی از جوانان شناخته می شود.
*شخصیت‌های نمایشی در مدلینگ
در دنیای مدلینگ دختر و پسر، از خود عکس‌های مختلف هنری می‌گیرند و دلخوش به این هستند که با دریافت هر چه بیشتر تایید و لایک، از طرف کاربران شبکه‌های مجازی بر محبوبیت و شهرت خود می‌افزایند و معتقدند که هر که بیشتر لایک بگیرد، سوپر مدل‌تر است.
از نظر این افراد تعداد بیشتر لایک‌ها دلیلی است برای اینکه تیپ و سلیقه‌شان مورد پسند جامعه واقع شده است و بعنوان بهترین مدل یا به عبارتی سوپر مدل‌تر هستند.
*به کجا چنین شتابان...!
گروهی از جوانان با همین رویاهای پوشالی خود عکس می‌اندازند ، فتوشاپ می کنند و به سادگی و راحتی تصویر خود را در اختیار دیگران قرار می‌دهند و نمی‌دانند که آخر این راه به کجا ختم می‌شود.
گاهی اوقات دیده شده است که هدف این شبکه‌های زیرزمینی مد، چیزی جز سوءاستفاده از دختران و پسران جوان نیست و در برخی موارد نیز این شبکه‌ها به کارهای مجرمانه مشغول‌اند.
*چهره‌هایی بدون شرح در مقابل لنز دوربین
متاسفانه حتی برخی دختران جوان و همچنین تعداد از پسران، دست به اعمال جراحی مختلف زده و چهره‌های خود را به چهره‌های عجیب تبدیل می‌کنند و مدام در مقابل لنز دوربین به خودنمایی می‌پردازند.
این آسیب‌شناس در این‌باره معتقد است: گاهی اوقات فعالیت‌های مدلینگ، جراحی‌های کاذبی را بر جوانان تحمیل می‌کند که هزینه‌آور است و زیبایی طبیعی آنها را دستخوش تغییر کرده و زیبایی‌های کاذب را جایگزین آن می‌کند.
این چهره ها پس از عمل جراحی زیبایی، شبیه به هم می‌شود و اینگونه شکل ظاهری شایسته جوانان جامعه نیست.
حال جای تفکر دارد که چرا برخی فرزندان جامعه، بازیچه شبکه‌های زیرزمینی مدلینگ و همچنین شبکه‌های مجازی شده‌اند.شبکه‌هایی که محتوایی غیر اخلاقی دارند و به دنبال ترویج ابتذال و قبح‌شکنی هستند.
آنها سعی دارند با شیوه های به ظاهر جذاب و فریبنده در حوزه فرهنگی و اجتماعی، جوانان بسیاری را به دام خود گرفتار کرده و آسیب‌های جدی به آنها و خانواده‌هایشان وارد کنند.
این پدیده اجتناب ناپذیر و یک واقعیت تلخ اجتماعی است و باید با شیوه‌های منطقی با ان روبرو شویم.
نهادهای فرهنگی و اجتماعی و دستگاه‌های آموزشی می‌باسیت با مداخله اصولی و دقیق خود، محتوای این مساله را مدیریت نمایند تا به بیراهه نرود و مدهای مطرح در جامعه متناسب با نظام ارزشی و هنجاری ما باشد.
